Έδωσαν στο χώμα τη σκιά τους και μετά μουρμουρίζοντας αφέθηκαν να χαρούν το ξαπόσταμα.

Η βροχή έπεφτε θυμίζοντας κάποια γάργαρα γέλια και οι σταγόνες τρυπούσαν το χώμα αφήνοντας πίσω τους μικρές συνοικίες υγρές.

Αέρας λυσσιάρης ξεχαρβάλωσε τα φύλλα και τα γυμνά κλαδιά βαλσάμωσαν τα βλέμματα.

Μια ουρά κάτω απ’ τα σκέλια, ένα αλύχτισμα το ταξίδι και ένα σκοτάδι αποπνιχτικό.

Νάσου και να με κρύψεις θα με δουν, φώναξε ο πρόλογος, στέλνοντας τη ματιά του στα γελοία συμφραζόμενα.

Έξω βρέχει!

Στο μισοσκόταδο κουρτίνες διάφανες ανακατεύονται με το λιγοστό φως.

Σε λίγο θα κλείσει η νύχτα τις καταλήξεις και τα μοναδικά και τα απρόσμενα θα περιμένουν το ξημέρωμα.

Ευνοώντας τα όνειρα!

Χατζήαυγουστίδης Νίκος
Σεπτέμβριος 2024

Πηγή: Συντακτική ομάδα PtolemaidaNews.gr